عمدتاً روش‌های بهبود و صرفه‌جویی در شرایط بروز محدودیت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. تعدادی از دلایل اصلی بکارگیری مهندسی ارزش شامل:

1. هزینه‌های بالای اجرای پروژه، تولید محصول و ارائه خدمت
2. فاصله زیاد بین طراحی و اجرا پروژه، تولید محصول یا ارائه خدمت
3. دشواری اجرای فعالیت های مرتبط
4.  پیچیدگی بالای پروژه‌ها، تولید محصول و ارائه خدمت
5. کمبود اطلاعات اولیه
6. کمبود ارتباطات بین عوامل طرح و ذینفعان پروژه، محصول و خدمت
7. پیشرفت فناوری‌های مورد استفاده و بهبود استانداردها
8.  خلاقیت
9. باورهای صادقانه ولی نادرست اولیه
10.  تغییر قوانین، ضوابط و مقررات و استانداردها
11.  10- تغییر در نیاز کارفرما، واحد صنعتی، سازمان حمایتی و پشتیابی
12.  تغییر شرایط محیطی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی
13.  تغییر در منابع مورد استفاده.
14. همانطور که از تعریف مهندسی ارزش مشخص است، نقاط قوت مهندسی ارزش نسبت به سایر روش‌های کاهش هزینه و بهبود کیفیت، تمرکز بر کارکردهای پروژه یا محصول و بهره‌گیری از خلاقیت گروهی و هم‌افزایی حاصل از آن در جهت ارایه راهکارهای قابل اجرا در حداقل زمان ممکن می‌باشد.

جدول مقايسه روش‌‌های مختلف بهبود

مهندسی ارزش به عنوان یک ابزار مدیریتی می تواند منجر به نتایج ذیل شود:

1- پایین آوردن هزینه تولید / خدمت / پروژه

2- به حداقل رساندن پیچیدگی های تولید / خدمت / پروژه

3- کم کردن زمان تولید / ارائه خدمت / اجرا و بهره برداری از پروژه

4- استفاده از اندیشه ها و خلاقیتها

5- تامین کامل نیازهای مشتری  و ذی نفعان و افزایش رضایت آنها

6- افزایش رضایت و انگیزه همکاران / بهره برداران به واسطه افزایش سطح عملکرد آنها

7- بهینه کردن فرایند های کاری

8- کاهش مخارج سرمایه گذاری

9-  ارتقاء یا ثبات کیفیت ( نه کاهش هزینه به قیمت کاهش کیفیت )

10- افزایش سهم بازار و حصول اطمینان برای سود آوری